- rutundus
- rŏtundus ( rŭt- ), a, um, adj. [rota], wheel-shaped, i. e. round, circular, spherical, rotund (very freq. and class.; cf. teres).I.Lit.:II.
cur ea, quae fuerint juxtim quadrata, procul sint Visa rotunda,
Lucr. 4, 502; cf. Cic. Fin. 2, 12, 36:stellae globosae et rotundae,
id. Rep. 6, 15, 15:mundum rotundum esse volunt,
id. N. D. 1, 10, 24.— Comp.:mundum ita tornavit, ut nihil effici possit rotundius,
Cic. Univ. 6; so,bacae,
Hor. Epod. 8, 13; cf.:capita rotundiora... rotundissima,
Cels. 8, 1 fin.:locus infimus in rotundo,
Cic. Tusc. 5, 24, 69:togae,
hanging evenly all round, Quint. 11, 3, 139.—Prov.: diruit, aedificat, mutat quadrata rotundis,
i. e. turns every thing upside down, Hor. Ep. 1, 1, 100.—Trop., round, rounded.A.In gen.:B.sapiens Fortis et in se ipse totus, teres atque rotundus,
Hor. S. 2, 7, 86:illa rotunda et undique circumcisa,
Quint. 8, 5, 27.—In partic., of speech (opp. rough, unpolished), round, well turned, smooth, polished, elegant (in Cic. with quasi or ut ita dicam added; but v. infra, adv. b.):* a.erat verborum et delectus elegans et apta et quasi rotunda constructio,
Cic. Brut. 78, 272; cf.:Thucydides praefractior nec satis, ut ita dicam, rotundus,
id. Or. 13, 40:Graiis dedit ore rotundo Musa loqui,
Hor. A. P. 323;celeris ac rotunda distributio,
Quint. 3, 4, 16:rotunda volubilisque sententia,
Gell. 11, 13, 4:rotundi numeri (with brevis),
id. 17, 20, 4:verba,
id. 16, 1, 1.—Hence, adv.: rŏtun-dē.(Acc. to I.) Roundly:* b.ut in orbem quam rotundissime formetur,
Col. Arb. 5, 2.—(Acc. to II.) Roundly, smoothly, elegantly:a te quidem apte ac rotunde,
Cic. Fin. 4, 3, 7.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.